17-04-2008

Herinnering aan Expo 58- Civitas Dei 50 jaar geleden

Voor mij is de herinnering aan de Expo een zeer  nostalgisch gegeven.

 

Als werkzoekende na mijn studies kon ik aan de slag bij Civitas Dei op de expo.

Via de sociale school was dit mij aangeboden. Men zocht gegadigden via de

toen

bestaande Centrale voor Katholieke Actie te Roeselare ( toen bekend als

“het fabriekske

” waar op initiatief van Kannunik Dubois men sociale werkers fabriceerde) en

waarvan

de school een soort addendum was.

Zo was ik  van 2 januari 1958  tewerk gesteld in dienst van Civitas Dei met een

contract van bepaalde duur maar redelijk goed betaald ,zijnde tot 30 oktober

1958.

​

Werken voor de Paus...

Je zou kunnen zeggen dat ik “ voor de paus” werkte. Alhoewel naast de kerk een

groot standbeeld tond van  Paus Pius XII  waren wij administratief ingeschreven bij  “ Reizen Wasteels” die aangesteld was als concessionaris voor het reis- en transportgedeelte, die ook de public relations en het transport van de buitenlandse bezoekers naar de expo beheerde.

Mijn werk kaderde in de dienst “public relations “ en meer specifiek de publiciteit en propaganda

voor het bezoeken van het paviljoen Civitas Dei met als doelgroep de scholen en

jeugdbewegingen in Vlaanderen. Die werden intens bewerkt met propaganda,

aanbevelingsbrieven, artikels in tijdschriften en zelfs voordrachten met dia's over de opbouw

van de expo. Er werden reservaties bijgehouden voor hun bezoek waaronder het

zelfbedieningsrestaurant met zijn 600 plaatsen, het auditorium, de kerk, de tentoonstellingen

en zijn kunstwerken waaraan de toen bekende graficus Luc Verstraete uit Eeklo meewerkte. 

Vooral was het belangrijk dat scholen en verenigingen de weg vonden naar het restaurant en

zodoende het ganse paviljoen bezochten. 15 miljoen bezoekers aan dit paviljoen maakten kennis

met de christelijke visie en verkondiging in deze tijd. Bezieler van deze verkondiging was de

gewezen missionaris en radio-pater Jan Joos uit St.-Niklaas.

 

Ook waren er op het werk de contacten met de autocaruitbaters, reisagentschappen en

reisleiders die dagreizen naar de expo organiseerden.

Hiervoor hield ik  in onze winkel bij mij thuis, een plaatselijk agentschap waar men kon inschrijven

om met een autocar van Gerard Lenoir uit Roeselare een dagreis naar de Expo mee te maken.

Ik herinner mij nog dat ik buiten op de stoep een bord plaatste met reclame voor de expo en de

afreis van de komende zondag..

Voor zijn administratie huurde Reizen Wasteels burelen in het Shell-gebouw naast het centraal station. Dit was zeer goed gelegen en van daar uit hadden wij met de tram naar de expo een goede verbinding. Voor onze bezoeken en trajecten naar de bouwwerf en later de expo-paviljoenen hadden wij een gratis reisabonnement op de tram en een inkomkaart voor de expo.Het hoeft niet gezegd dat deze veel gebruikt werden.

 

0p kot...

 Voor mijn verblijf huurde ik een studentenkamer in St Joost ten Node samen met nog twee afgestudeerde maatschappelijke assistenten die ingeschreven waren in de Koloniale Hogeschool  te Brussel.

  

Vlaamse actie voor Nederlands op de Expo.
Op vrijdagavond ging ik op weekend naar huis. Binst de week ’s' avonds had ik  tijd om “Brussel by night” te bezoeken en zocht ik contact met de “Vlaamse St.- Michielsclub” in Brussel.

Als  jonge vurige Vlaming maakte ik kennis met het “Vlaams Jeugdkomitee voor de Wereldtentoonstelling” die zich verzette tegen de dreigende verfransing op de Expo en de Franstalig gezinde Commissaris ,baron Moens de Fernig, honend genoemd "baron faire nikske" .
Op heel wat gemeenten werden via de hoogstudentenbonden en Vlaamse verenigingen plaatselijke comités opgericht. Ook in mijn gemeente, te Geluwe, organiseerde ik zo een comité en werd voor een volle zaal een protestvergadering gehouden met als gastspreker… de jeugdige studentenleider Wilfried Martens.

Tevens hield ik mij ook bezig met de propaganda en administratie voor de Vlaamse zaak en voor een afgedwongen Vlaamse Dag op de expo.

 

 Naast al het mooie, het leerrijke en de vele expo belevenissen was het een welgevulde periode met heel wat ervaringen. Op 30 oktober was het ten einde. Voor het personeel van Civitas Deie werd een groots en smakelijk afscheidsfeest gehouden in een restaurantboot op de Brusselse wateren.

​